confessions of a broken soul: the last post ever..

october has been the longest month of my life.. it may be hard to believe but i've experienced every emotion in this world in just thirty days.. its the longest and at the same time, the shortest thirty days of my entire existence. i have loved and lost, been happy and sad, laughed and cried, won and been deafeated, succeeded and failed, been there and done that.. i had everything and lost almost everything, if not everything.. in simple terms, I LIVED AND DIED IN THIRTY DAYS.

i don't want to go into details.. there's no need for me to explain everything because i know you won't understand either.. no one will ever be able to understand what i have gone through and am going through right now.. seriously, no one.

i would appreciate it if you would consider me dead, well at least the person that i was. honestly, i feel that i'm in someone else's body, playing somebody else's part. what i have experienced in just one month has turned me into someone i no longer know - a complete stranger.. and now, i'm in a search.. search for who i really am..

sa totoo lang, kilala ko naman ang sarili ko e..alam ko naman kung anong gusto kong mangyari sa buhay ko at sa mga tao sa paligid ko.. kaya lang sa ngayon, may mga bagay na hindi ko maunawaan.. i have so many questions in my mind.. in fact, i have nothing but questions in my mind.. bakit ganito? bakit ganyan? sino? kelan? saan? paano? lahat na ng pwedeng itanong.. pero sabi nga, 'the answers will come the moment you stop asking'.. kaya hindi na ako magtatanong.. bahala na.. i'll just continue to believe that everything happens for a reason.. that reason may be unknown but i know someday everything will make perfect sense.. i don't want to question God's wisdom..

i don't know if i'm making sense here.. isa lang naman ang gusto kong mangyari, masabi lahat ng gusto kong sabihin sa mga taong mahalaga sken..

this is going to be my last post..sa lahat ng nagbasa ng blog ko, maraming salamat.. sa lahat ng nakaappreciate sken, sobrang thank you..

sabi nga ng kanta, 'i've got to move on and be who i am, i just don't belong here, i hope you understand.. for now, i gotta go my own way'

just last week, i told everyone [thru text] na bumalik na ako sa earth matapos ang aking paglalakbay sa ibang mundo.. unfortunately, or fortunately, i died while trying to come back to where i started..

siguro naguguluhan na kayo, ako rin eh.. hehe.. basta eto na lang isipin nyo, patay na yung dating unaiza.. wala na si unai/aiza..

the next time you see me, ibang tao na yun.. unaiza pa rin pero new & improved na.. parang produkto lang.. pangalan lang ang hindi nagbago pero yung buong pagkatao, iba na..

sa lahat ng taong nasaktan ko, sadya man o hindi, patawad.. sa totoo lang, kung nakasakit man ako, lahat yun hindi ko sinadya.. ayokong masaktan, kaya hindi ko rin ugaling manakit.. yun nga lang, minsan hindi talaga maiwasan.. kasi tao lang ako e.. hindi ako dyosa..

sa lahat ng kaibigan ko - tweet2, westlife sis, elem at highschool repapips, chikka co-interns, basta sa lahat, maraming salamat.. sorry hindi ako nakakapagparamdam.. i've been busy with so many things.. pinapatay ko na nga raw sarili ko sa sobrang dami kong ginagawa e.. pero makakabawi rin ako.. someday..

sa mga ate at kuya ko sa SFC, kasama na sina mommy, daddy, at sistah, at si batchmate sidh, thank you for accepting me, weak and fragile as i am.. i enjoy being with you guys at kahit ano pong mangyari, hindi pa rin ako mawawala sa service..

sa mga anak ko, melai & velle, thank you for never leaving me.. kahit na weak si mommy, nandyan pa rin kayo.. sobrang na-appreciate ko talaga yung presence nyo sa life ko.. girls, blessing kayo sken.. tama, sa pamilya natin, walang sumusuko.. don't wori babies, mommy will be strong.. nandyan kasi kyo.. salamat!

paolo, dreb, din, bez, at ray, super thank you for remembering.. salamat kasi kahit hindi na tayo nagkikita masyado, di pa rin kayo nakakalimot.. sobrang salamat..

jean and jb, thank you sa tiwala.. salamat sa pagturing nyo sken bilang ate nyo.. basta nandito lang ako if ever you need me.. i'm just a text away..

sa pamilya ko, i know marami akong naging pagkukulang sa inyo.. wala po akong maipapangako.. pero gagawin ko lahat para makatulong..

sa'yo, thank you for giving me the best birthday ever! salamat at sorry sa lahat..

again, this is my last post..

paalam na po sa inyo..

i may be weak, sensitive, and emotional.. pero dati yun..

pardon me, but i'll never be the same..

P.S.

just to let you know kung ano ng nangyayari sken, eto buhay naman ako.. at ngayon pa lang ako magpapahinga.. sabi nina papa pinapatay ko na raw sarili ko.. maawa naman daw ako sa katawan ko.. hehe.. sobrang busy kasi.. ilang araw na rin akong walang tulog.. nag-poll clerk pa ako sa dela paz kahapon.. sobrang nakakapagod.. pero ok naman.. ganun pala yun.. after ng election, sasakay kayo sa bagon dala yung ballot boxes.. tapos may escort na mobile ng pulis.. ang cool.. haha..

kidding aside, lahat ng ginagawa ko sa buhay ko ay bahagi ng pagbabago ko sa sarili ko.. siguro escape ko na rin 'to sa lahat ng problema.. i have to keep myself busy para hindi ko masyadong maisip yung mga nangyari..

ayoko ng pag-usapan pa.. at wag na rin sana kayong magtanong.. OK LANG AKO.